czyli rozmowa Węża i Niewiasty
Dialog Węża z Niewiastą toczy się pod nieobecność Boga.
Bóg jest miłością, czyli w tej rozmowie nie było miłości.
Problem ukazany w micie rajskim językiem symboli
jest problemem ogólnoludzkim.
Ponad narodowym, ponad religijnym, ponad czasowym.
Niezależnym
od koloru skóry, języka, wyznania, czasu i miejsca spotkania dwojga ludzi.
Chodzi o połączenie mężczyzny i kobiety. Adama i Ewy.
"Człowieka" i "Tej, która przekazuje życie".
Przede wszystkim chodzi o ich wzajemne poznanie,
również w biblijnym rozumieniu.
Rozmowę węża z niewiastą można "malarsko" przedstawić porównując go do obrazu pop-art, którego tematem jest płaszczyzna i punkt,
przedstawiane w dwóch kontrastowych kolorach np. żółtym i czarnym.
Widz oglądający obraz, np. żółte tło (cały ogród) i na nim czarny punkt (obszar zakazany),
będzie widział i skupiał uwagę na punkcie, a nie na płaszczyźnie.
Podobnie w micie rajskim.
Stwarzający umieszczając człowieka w ogrodzie Eden dał mu wszystkie owoce, które były jadalne, owoce z wielu drzew (Ib).
Nie pozwolił jeść owoców, które były trujące, z drzewa ze środka ogrodu (Ia).
W rozmowie z niewiastą wąż pyta o wszystkie drzewa, o całość ogrodu (Ia i Ib) .
Wąż - pożądanie /uwodzi/:
*Czy rzeczywiście Bóg powiedział:
Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu ?*
Wąż pyta o cały ogród, w stylu:
"czy rzeczywiście nic wam nie wolno?", stawiając akcent na zakazie.
Ona w tym pytaniu usłyszała przede wszystkim o jednym drzewie,
z którego jeść nie wolno.
Niewiasta:
*Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy,
tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu,
Bóg powiedział:
Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać,
abyście nie pomarli.*
Na zasadzie kontrastu najbardziej intrygujące jest to czego jest mało
i na dodatek z jakichś powodów jest to zabronione.
Ewa mówi nie o tym co wolno, tylko o tym co jest zabronione.
Jej wiedza jest niedokładna, nieprecyzyjna.
Zakaz dotyczy jedzenia owocu, a nie dotykania drzewa.
Wąż:
*Na pewno nie umrzecie!
Ale wie Bóg,
że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa,
otworzą się wam oczy
i jak Bóg będziecie znali dobro i zło.*
Jak wynika z dalszej opowieści,
wiedza węża (tak jak wiedza Ewy) jest niepełna i nieprecyzyjna.
Wąż mówi część prawdy, niepełną prawdę.
Adam i Ewa nie umierają od razu.
Żyją dalej w ciele wiele lat, aż do fizycznej śmierci,
ale odejście z Raju, duchowego domu stworzonego dla nich przez Boga,
w którym mieli nauczyć się żyć w Duchu, jest ich duchową śmiercią.
Rzeczywiście otwierają się im oczy i poznają "dobro" i "zło",
ale nie potrafią tych wiadomości prawidłowo interpretować.
Mimo, że "poznają" nie potrafią prawidłowo wybrać. Do dziś.
Wielokrotnie człowiek mając "dobre" intencje otrzymuje opłakane rezultaty swojej działalności nie rozumiejąc do końca dlaczego tak się dzieje.
Człowiek widzi rzeczywistość niejako odwrotnie
(tak jak niemowlę, które widzi świat "do góry nogami").
Można powiedzieć, że widzi "negatyw" sytuacji,
ale trudno mu zobaczyć prawidłowy rzeczywisty obraz, "pozytyw"
(na który składają się zarówno blaski jak i cienie).
Analizując mit rajski widać,
że warunkiem pierwszym wejścia w ten zakazany obszar
jest nabycie doświadczenia w uprawie ogrodu
i jedzenie owoców z drzew rosnących w obszarze dozwolonym,
czyli życie zgodnie z przykazaniem Bożej miłości.